نگرانی

امروز بعد از 5روز برگشتم تهران

گفتم که دو تا پذیرش داشتم که هیچ کدوم رو جواب ندادم. جالبه یک پبام هم در مورد استونی کشوری تماما دیجیتال تو تلگرام پخش شده شاید که دلم رو بیشتر بسوزونه که چرا به اون اپلایم هم اهمیتی ندادم.

انگار نیرویی داره نگهم می داره . الان فیلم گیتا رو دیدم ماجرای پسری بود که اپلای کرده بود و پدر و مادرش باهاش چت می کردن و از قضا تو خارج مرد و این بی چاره ها چی کشیدن.

نمی دونم واقعا هیچ کس از اینده اش خبر نداره 

ولی می دونم تنها و تنها و تنها مساله ای که ذهنم رو بد جور اشغال کرده مرگه

همون ترسی که نمی گذاره تصمیم بگیرم.

درونم می گه اگر بری چی می شه

حتی می گه چه مسخره است اینجا تنها باشی

واقعا نمی دونم چه اخر و عاقبتی خواهیم داشت؟ 

من تنهایی پیری پدر و مادر رفتن اون تهران نروژ پرتغال

جنگ ؟ امروز قطر رو تحریم کردن ایا این خبر از وقوع یه اتفاق عظیم می ده؟ 

چه خواهد شد 

چقدر همه چی مبهمه

خدا یا خودت کمکون کن.