وقتی گوشی برای شنیدن...

پاره ای از افکار بی مشتری و حرفهای به سخره گرفته شده

وقتی گوشی برای شنیدن...

پاره ای از افکار بی مشتری و حرفهای به سخره گرفته شده

رادیو فردا. اهنگ برو ای مسافر

چه جالب

می گم اصلا دوست ندارم اهنگ گوش بدم. هر جا رو بیگری انگار داره باهات حرف می زنه کاری می کنه اشکت که به زور نگه داشتی هری بریزه بیرون

نمونه اش این اهنگ 


اگه از دستام دوره دستات هنوزم...به آتیش کشیدی من اما می سوزم

تا زندَم چشامو به جاده می دورم...

برو اِی مسافر سفر بی خطر باد...جدایی چه حسِ بدی رو به من داد
 
برو اِی مسافر سفر بی خطر باد...به غیر تو قلبم کسی رو نمی خواد


برو تا تنم عطرتو کم بیاره...دیوارای خونَم بی تو غصه داره

بهار پیشکشِ عشقِ بی ادعاتون...تو رفتی شدم هم هوای زمستون

شکستم ندیدی،شکستی ندیدم...به اسمت قسم بی تو سختی کشیدم

به بن بست رسیدی،سفر چاره ست انگار...خداحافظ عشقم واسه آخرین بار

می ری اما یادت همیشه باهامه...چه بغض عجیبی تو لحن صدامه

من این لحظه ها رو تو ذهنم می مونه...به امید این که تو برگردی خونه


تو بودی همه کسم. خانم معلم

تو برای من همه چیزی. برای همین نمی تونم ثانیه ای هم بهت فکر نکنم.

انگار تو وجود تو تربیت شدم. مثل یک مادر مثل یک پدر مثل یک خواهر 

تو همه کسم بودی از هر کی بهم نزدیکتر و دنیا رو بهم نشون دادی. تو سالهایی که تشنه یادگیری بودم. خلا همه چی رو در درونم پر کردی و من هر لحظه در وجودم جذبت کردم. اونقدر که الان هر چی دور و دورتر بشی باز هم باتوام. همه وجودم با تویه. 

اینه دلیل اینکه چرا نمی تونم ازت رها بشم.


اگر یک جوونه بودم تو بهم آب دادی کود دادی تا ریشه بزنم تو شدی اون ستونی که بهت تکیه کردم تا رشد کنم مثل یک نیلوفر. حالا که رفتی با خاطره تو تو هر ثانیه ام باور می کنم که هستی تا نریزم تا نیوفتم. 

نمی دونستم اینقدر وجودت برام حیاتی بوده و تأثیرگذار . می دونستم مهمی ولی هرگز تصور هم نمی کردم تا این حد

خانم معلم